Niepłodność to jedno z najtrudniejszych przeżyć. Komuś, kto jej nie doświadczył, trudno pojąć, jak nieprawdopodobnie ciężkie jest to doświadczenie. Doświadczenie, które wpływa na całe życie – sferę psychiczną i fizyczną. Niestety, taki scenariusz spotyka coraz więcej par.
Niepłodność to choroba, którą diagnozuje się, gdy po pół roku regularnego współżycia bez zabezpieczeń para nie jest w stanie spłodzić dziecka. Obecnie, niestety, problem ten pojawia się coraz częściej. Szacuje się, że z problemem zmaga się 15-20% par starających się o dziecko. W Polsce problem dotyczy nawet 1,5 miliona par.
Światowa Organizacja Zdrowia określiła niepłodność jako „chorobę cywilizacyjną”, co oznacza, że jej wpływ, przyczyny oraz zakres i częstotliwość występowania są powiązane z obecnym sposobem życia i rozwojem naszej cywilizacji. Dla porównania innymi chorobami zaliczanymi do cywilizacyjnych są m.in. nadwaga i otyłość, nowotwory, cukrzyca, alergie czy nadciśnienie tętnicze.
Wszystkie definicje i sposoby ujmowania niepłodności w sposób naukowy nie powinny jednak odwodzić od faktu, że jest to sytuacja dramatyczna i, niejednokrotnie, traumatyczna, na poziomie osobistym – dla par, które muszą się z nią mierzyć. Potrzeba zostania rodzicem jest osadzona głęboko w naturze człowieka. Co więcej, wydaje się też… czymś prostym, naturalnym, co nie powinno stwarzać problemów. I dlatego, kiedy to pragnienie okazuje się niemożliwe do zrealizowania, pojawiające się emocje potrafią zaskoczyć, przytłoczyć i utrudnić normalne funkcjonowanie.
Ciężko jednoznacznie odpowiedzieć na to pytanie, ponieważ każdy jest inny, każdy ma inną wrażliwość, inne zdolności adaptacyjne i mechanizmy obronne, inne doświadczenia, krąg wsparcia i sytuację życiową. Z pewnością ważnym krokiem będzie uświadomienie sobie tego, przez co przechodzimy i pozwolenie sobie na przeżywanie negatywnych emocji. Cennym wsparciem mogą okazać się bliskie nam osoby, którym zechcemy się zwierzyć, oraz obce, które przeżywają to samo, co my, a które możemy spotkać na forach czy grupach internetowych.
W niektórych przypadkach warto także rozważyć profesjonalną pomoc. Jeśli czujemy, że sytuacja nas przerasta, nie dajemy sobie rady z codziennością, albo zauważamy u siebie niepokojące symptomy – zwrócenie się po pomoc do psychologa lub psychoterapeuty mogą okazać się dobrym krokiem.
Każda para, bezskutecznie lecząca niepłodność już od dłuższego czasu, stanie przed tym dylematem. Czy mamy jeszcze siły, środki i chęci do dalszej walki? Czy może to moment, żeby przestać i pogodzić się z tym, że nie doczekamy się biologicznych dzieci? Niestety, decyzja o przerwaniu starań to jedna z najcięższych w życiu, ale czasem trzeba ją podjąć. Na szczęście koniec starań to nie koniec świata. Warto więc rozważyć inne możliwe opcje.
Pozostałe artykuły w kategorii: Niepłodność
Adopcja po polsku – jakie czekają was problemy?
Czy okres świąteczny może sprzyjać staraniom o dziecko?
Skuteczne in vitro – co wpływa na sukces zapłodnienia pozaustrojowego?
Urlop macierzyński i tacierzyński w przypadku adopcji małego dziecka
Czy Polacy popierają in vitro?
Czy podwiązanie jajowodów jest odwracalne?
Koniec starań o dziecko to nie koniec świata!
Serwis Staraniowy.pl ma z założenia charakter wyłącznie informacyjno-edukacyjny. Zamieszczone tu materiały w żadnej mierze nie zastępują profesjonalnej porady medycznej. Przed zastosowaniem się do treści medycznych znajdujących się w naszym serwisie należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem.