Staraniowy.pl

Niepłodność nie jest problemem, który dotyczy wyłącznie ciała. Trzeba rozważać jej konsekwencje także na poziomie psychicznym. Niemożność zajścia w ciążę może prowadzić do różnego rodzaju zaburzeń, które powinny leczone przez specjalistę podczas terapii.

Psychologiczne konsekwencje niepłodności

Niepłodność powinno się rozważać (i coraz częściej na szczęście tak właśnie jest) na dwóch płaszczyznach. Jako temat „fizyczny” związany z zaburzeniami, jakie występują w ciele, ale także jako problem natury psychologicznej. Szczególnie długa, trwająca latami niepłodność i walka o dziecko niesie ze sobą ogromne, przytłaczające obciążenie psychiczne. Generuje ogromny lęk, niepewność, wstyd, złość i masę innych negatywnych emocji, a przede wszystkim wyzwala stres, który sam w sobie może być już przeszkodą do zajścia w ciążę.

Co więcej, niepłodność może wywołać także zaburzenia psychiczne, problemy w związku, problemy z relacjami z otoczeniem, a wręcz być źródłem depresji.

Kiedy potrzebna jest terapia przy leczeniu niepłodności?

Część osób borykających się z niepłodnością nie jest w stanie samodzielnie poradzić sobie z psychicznym obciążeniem i konsekwencjami, jakie ten stan ze sobą niesie. Terapię warto rozważyć, kiedy ma się poczucie przytłoczenia, gdy ciężko normalnie funkcjonować, pojawiają się stany lękowe, przeciągające się obniżenie nastroju, problemy w związku…

Zwrócenie się po pomoc do specjalisty to żaden wstyd. Wręcz przeciwnie – świadczy o dojrzałości i dbałości o siebie i jakość swojego życia.

Jaką terapię wybrać przy niepłodności?

Kiedy padła ważna decyzja o zwróceniu się po pomoc do psychoterapeuty, kolejny wybór, przed jakim czasem się staje to typ terapii. Indywidualna, jeden na jeden ze specjalistą, czy w grupie osób z podobnym problemem? Można rozwarzyć terapię indywidualną lub terapię grupową.

Terapia indywidualna w niepłodności

• czas jeden na jeden z psychoterapeutą – dzielimy się swoimi problemami tylko z tą jedną osobą;
• cały czas terapii poświęcony jest dla jednej osoby i jej problemu;
• sesje jeden na jeden są przeprowadzane w bardziej intymnej atmosferze, która może, w przypadku wielu osób, sprzyjać „otwarciu się” i szczerej rozmowie o swoich emocjach i przeżyciach;
• terapia indywidualna nastawiona jest na relacje pacjent – terapeuta;
• pacjent nie doświadcza wsparcia grupy osób z tym samym problemem.

Terapia grupowa w niepłdności

• terapia odbywa się w grupie osób o podobnych doświadczeniach – to zapewnia sporą dawkę wsparcia i pomocy;
• pomaga poszerzyć perspektywę, z jakiej patrzymy na swój problem, być może nazwać i uświadomić sobie emocje dzięki rozmowie z innymi osobami;
• w terapii grupowej znaczenie ma nie tylko relacja z terapeutą, ale z innymi członkami grupy;
• ważne jest nie tylko oddziaływanie terapeuty na pacjenta ale także poszczególnych członków grupy na siebie nawzajem;
• może być trudnym doświadczeniem, gdyż wymaga otwarcia się i opowiedzenia o bardzo bolesnych i osobistych sprawach nie tylko terapeucie, ale innym członkom grupy.

Wybór rodzaju terapii to bardzo indywidualna kwestia. Wszystko zależy od przeszłych doświadczeń, typu osobowości, preferencji, a także innych czynników, jak choćby autorytet i doświadczenie psychoterapeuty. Warto dobrze przemyśleć tę kwestię i podjąć wybór, który zagwarantuje nam najlepsze efekty i komfort.