Staraniowy.pl

Hydrolaparoskopia, czyli inaczej laparoskopia przezpochwowa (w skrócie THL – transvaginal hydrolaparoscopy) jest badaniem, które znajduje zastosowanie w diagnostyce przyczyn niepłodności oraz diagnostyce i leczeniu endometriozy. Na czym polega innowacyjność tej metody?

Hydrolaparoskopia jest badaniem endoskopowym, które pozwala na wykrycie patologii w obrębie miednicy mniejszej (zwłaszcza endometriozy) i błony śluzowej jajowodów oraz odkrycie przyczyn części przypadków niepłodności o wcześniej nieustalonej przyczynie. Dlaczego wypiera stosowaną do tej pory powszechnie laparoskopię?

Laparoskopia do lamusa?

Jeszcze do niedawna standardem w diagnostyce oraz leczeniu enometriozy i wielu przyczyn niepłodności była laparoskopia . To metoda operacyjno-diagnostyczna, polegająca na wprowadzeniu narzędzi optycznych oraz chirurgicznych do otrzewnej poprzez nacięcia w powłoce brzusznej.

Zabieg wiąże się z koniecznością podania znieczulenia ogólnego, kilkudniową hospitalizacją, bliznami na brzuchu, bólem pooperacyjnym (w wyniku stworzenia odmy po podaniu gazu do jamy otrzewnowej) oraz możliwością wystąpienia powikłań. Mimo tego, do tej pory był najdoskonalszym rozwiązaniem, pozwalającym na zdiagnozowanie oraz wyleczenie wielu zmian w obrębie badanych narządów wewnętrznych.

Na czym polega hydrolaparoskopia?

Hydrolaparoskopia to – w porównaniu do laparoskopii – zabieg o niewielkim stopniu inwazyjności. Wykonywany jest w znieczuleniu ogólnym, tzw. dotchawiczym lub przy użyciu maski krtaniowej. Procedurę rozpoczyna przezpochwowe badanie ultrasonograficzne, mające na celu wykluczenie ewentualnych przeciwwskazań oraz zapoznanie się lekarza z anatomiczną budową pacjentki. Do badania wykorzystuje się endoskop o kilkumilimetrowej średnicy, który wyposażony jest w kamerkę oraz źródło światła.

Narzędzie wprowadzane jest do pochwy poprzez niewielkich rozmiarów nacięcie tylnego jej sklepienia – tą drogą dociera do jamy otrzewnowej. Dzięki temu nie jest konieczne nacinanie powłok jamy brzusznej, jak to ma miejsce w przypadku tradycyjnej laparoskopii. Na czas badania jamę brzuszą wypełnia się niewielką ilością soli fizjologicznej, co pozwala na dokładaną obserwację jajowodów w płynnym środowisku naturalnym. Całość trwa nie więcej niż 10 – 20 minut i co istotne – bezpośrednio po zabiegu pacjentka może zostać wypisana do domu. Hydrolaparoskopia nie pozostawia żadnych blizn, a prawdopodobieństwo wystąpienia powikłań jest zdecydowanie niższe, niż w przypadku tradycyjnej laparoskopii. Możliwe dolegliwości bólowe są niewielkie i zazwyczaj mijają po jednym dniu.

Zalety wodnej laparoskopii

Zabieg hydrolaparoskopii przezpochwowej ocenia się zazwyczaj w porównaniu do tradycyjnej laparoskopii. To w szczególności:

• mała inwazyjność badania – potrzebne jest jedynie niewielkich rozmiarów nacięcie tylnego sklepienia pochwy;
• wysoka czułość badania, która daje możliwość postawienia jednoznacznej diagnozy w znacznej części przypadków niewyjaśnionej wcześniej niepłodności;
• łatwość przeprowadzenia badania;
• możliwość bezpośredniego wglądu do najważniejszych dla płodności narządów;
• możliwość wykrycia bardzo wczesnych zmian, które mogą zostać przeoczone podczas typowego zabiegu – wielokrotne powiększenie obrazu pozwala z dużą precyzją ocenić tylną ścianę macicy, jajniki, jajowody oraz znaleźć najmniejsze ogniska endometriozy i zrosty;
• możliwość jednoczesnej diagnostyki i leczenia wykrytych zmian w obrębie badanych narządów;
• niewielka liczba przeciwwskazań do zabiegu (to zwłaszcza: tyłozgięcie macicy, bardzo wąska pochwa, duża otyłość, stany zapalne w obrębie macicy, przebyte wcześniej zabiegi operacyjne narządów zlokalizowanych w miednicy lub jelit).

Z uwagi na wymienione zalety, hydrolaparoskopia zdobywa coraz większą popularność wśród lekarzy i pacjentek. Jest doceniana szczególnie w przypadkach wczesnych postaci endometriozy, patologii jajowodów oraz przypadków klinicznych, które wymagają elektrokauteryzacji jajników. Istnieje spore prawdopodobieństwo, że już niebawem będzie stosowana także w innych dziedzinach medycyny, jak chociażby onkologia.