Test na wrogość śluzu wykonuje się w momencie, kiedy inne badania w kierunku niepłodności nie wskazują na wystąpienie jakichkolwiek zaburzeń, a para mimo tego ma problemy z zapłodnieniem.
Śluz szyjkowy pomaga plemnikom przetrwać wewnątrz ciała kobiety nawet kilka dni. Wrogim śluzem nazywamy go wtedy, kiedy w okresie przedowulacyjnym uniemożliwia on przedostanie się plemników do macicy. Często śluz taki charakteryzuje się nazbyt gęstą lub lepką konsystencją, a czasami po prostu zbyt małą ilością. Bywa i tak, że śluz zawiera w sobie przeciwciała antyplemnikowe, które działają niszcząco na komórki spermy. Objawy świadczące o wrogości śluzu można zaobserwować, sprawdzając jego jakość śluzu w okresie okołoowulacyjnym. Istnieje także specjalne badanie, pozwalające na stwierdzenie nieodpowiedniej do zapłodnienia jakości śluzu. Nazywamy je testem postkoitalnym PCT (z ang. Post Coital Test) lub testem po stosunku (inna nazwa: test Simsa–Huhnera). Celem jego jest określenie zachowania plemników w śluzie szyjki macicy, sprawdzenie ilości śluzu, jego przejrzystości, rozciągliwości oraz barwy.
Przygotowania do testu polegają m.in. na monitorowaniu temperatury ciała kobiety w celu ustalenia momentu owulacji oraz na mierzeniu luteinizacji hormonów (LH) za pomocą badania moczu (o szczegółach przygotowań zawsze informuje klinika, w której będzie wykonywane badanie). Sam test polega na obserwacji próbki śluzu szyjkowego kilka godzin po stosunku seksualnym (do współżycia musi dojść 1-2 dni przed owulacją, ponieważ wtedy śluz jest z założenia płodny, cieńszy niż zazwyczaj, elastyczny, przyjazny plemnikom). W czasie stosunku nie należy stosować środków nawilżających pochwę, gdyż może to zaburzać prawidłowe wyniki testu. Po współżyciu kobieta nie powinna używać żadnych środków czystości, jak np. mydła czy żelu do higieny intymnej. Zaleca się, aby przed owym stosunkiem para wstrzymała się od współżycia przez około dwa, trzy dni. Lekarz pobiera próbkę śluzu po upływie ok. 8 godzin od współżycia. Robi to za pomocą specjalnego wziernika. Substancja jest badana pod mikroskopem, a wynik podawany po 1 – 2 dniach.
Jakość śluzu oceniana jest jako dobra, jeżeli rozciąga się on na kilka centymetrów, natomiast znajdujące się wewnątrz plemniki są ruchliwe i przesuwają się do przodu. Zakłada się, że pod mikroskopem powinno być widoczne dziesięć lub więcej plemników. W przeciwnym wypadku – jeżeli śluz nie jest rozciągliwy, plemniki grupują się ze sobą, poruszają się wolno bądź wcale, stwierdzona zostaje tzw. wrogość śluzu. Podobnie w przypadku, kiedy plemników po prostu nie widać. Chwiejny ruch plemników może być także dowodem na to, że w śluzie znajdują się przeciwciała przeciwplemnikowe. Negatywny wynik testu może świadczyć o tym, że wskazane będzie zastosowanie tzw. inseminacji domacicznej, czyli wprowadzenie nasienia bezpośrednio do macicy. W ten sposób zostaje przekroczona bariera złej jakości śluzu szyjkowego i ominięcie wrogich plemnikom przeciwciał.
Pozostałe artykuły w kategorii: Niepłodność
Adopcja po polsku – jakie czekają was problemy?
Czy okres świąteczny może sprzyjać staraniom o dziecko?
Skuteczne in vitro – co wpływa na sukces zapłodnienia pozaustrojowego?
Urlop macierzyński i tacierzyński w przypadku adopcji małego dziecka
Czy Polacy popierają in vitro?
Czy podwiązanie jajowodów jest odwracalne?
Koniec starań o dziecko to nie koniec świata!
Serwis Staraniowy.pl ma z założenia charakter wyłącznie informacyjno-edukacyjny. Zamieszczone tu materiały w żadnej mierze nie zastępują profesjonalnej porady medycznej. Przed zastosowaniem się do treści medycznych znajdujących się w naszym serwisie należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem.