Staraniowy.pl

Niepłodność to choroba, którą należy rozpatrywać nie tylko na płaszczyźnie fizycznej, jako pewne zaburzenie – hormonalne, anatomiczne, dotyczące nasienia – ale także bardzo poważny problem natury psychologicznej. Na szczęście obecnie coraz częściej zwraca się na to uwagę i podkreśla także to, że również mężczyzna mocno przeżywa diagnozę i leczenie. Jak wygląda niepłodność z męskiej perspektywy?

Psychologia męskiej niepłodności

Przeświadczenie o większej emocjonalności kobiet i męskim spokoju jest głęboko zakorzenione, jednak nie prowadzi do niczego dobrego. Poza utrwalaniem stereotypów, sprawia, że mężczyźni są jeszcze mniej skorzy do pokazywania negatywnych emocji – smutku, żalu, rozczarowania, niepewności, bólu czy strachu.

Duża część panów ma silne przeświadczenie, że to oni muszą być silni, stabilni , muszą wręcz stanowić oparcie dla kobiety. Często skutkuje to tym, że panowie nie chcą okazywać czegoś, co w ich mniemaniu jest słabością. Chowają emocje w sobie, spychają je głęboko i nie dopuszczają do głosu. To oczywiście może rodzić dalsze problemy, ponieważ tak silne uczucia, kiedy są stłamszone i wyparte, będą szukać ujścia w innej postaci. Dlatego bardzo często temat męskiej psychiki w niepłodności jest bardzo złożony i trudny. Przyjrzyjmy się różnym jego aspektom.

Czytaj też: Co negatywnie wpływa na męska płodność?

Cios zadany męskości

Mężczyźni borykający się z problemem niepłodności mają wspólną cechę – większość z nich uznaje ten stan za swego rodzaju cios dla swojej męskości. Czują się, jak to określił jeden z rozmówców, „mężczyznami gorszego sortu”. Inny użył wręcz bardziej dosadnego sformułowania – „Wykastrowany”. To dla nich bardzo ciężki temat. Temat, którego nierzadko nie potrafią poruszyć nawet ze swoimi partnerkami, ciężko im o tym mówić czy pisać, otworzyć się i wyrazić swoje niewesołe myśli.

Michał przyznaje, że leczenie niepłodności to było wyniszczające doświadczenie. – „Przecież zrobienie dziecka to powinna być najprostsza i najbardziej normalna rzecz. Jak tego nie jesteś w stanie zrobić no to jaki z ciebie facet?”. Przyznaje, że takie myśli krążyły mu po głowie. Jego poczucie własnej wartości spadło, poczuł się wybrakowany. Wiązało się to z obniżeniem nastroju, a często wręcz stanami depresyjnymi. Michał przyznaje – „Fakt, nie czułem się wtedy za dobrze, nie byłem w humorze przez dłuższy czas”. Dodaje też, że owszem, czuł stres, jak nigdy wcześniej. W porównaniu z nim ten odczuwany w pracy to pestka. Taki właśnie tok myślenia i związane z nim konsekwencje powtarzają się u mężczyzn leczących niepłodność.

Frustracja i złość

Rafał przyznaje, że w czasie leczenia niepłodności pojawiały się pewne tarcia w związku – „Częściej się kłóciliśmy, faktycznie, to było czuć, coś było nie tak”. Negatywne emocje nagromadzone przez doświadczenie niepłodności, całe napięcie związane z tym procesem… to wszystko musiało znaleźć gdzieś ujście.

Rafał czuł złość, jak przyznawał „bez powodu”, ale oczywiście z perspektywy czasu zdaje sobie sprawę, że powód jest oczywisty – to stres, strach, niepewność, bezradność, które manifestowały się w taki a nie inny sposób. W poczuciu frustracji, irytacji, łatwiejszym denerwowaniu się. To rzutowało na związek, co Rafał mówi otwarcie. Pojawiły się w nim złe emocje, częstsze nieporozumienia, problemy w komunikacji. Bo on przeżywał swoje rozterki, o których nie chciał do końca rozmawiać, których nie chciał roztrząsać. A partnerka – przeżywała swoje. Czy otwartość i szczerość, przyznanie się do wszystkiego co boli, pomogłoby? Tak, na pewno, z perspektywy czasu widać, że to byłoby najlepsze rozwiązane.

Czytaj też: Niepłodność wtórna u mężczyzn .

Okazywanie emocji to słabość

Wielu mężczyzn żyje w przeświadczeniu, że okazywanie negatywnych emocji to słabość i wstyd, wolą więc nie rozmawiać, nie przyznawać się do niczego. Michał i Rafał twierdzą, że tak, dopóki mogli, udawali przed partnerkami że wszystko jest w porządku, że nic się nie dzieje, nie dotyka ich to aż tak bardzo, wiedzą, że wszystko będzie dobrze. Powtarzali swoim żonom, że na pewno się uda, pocieszali je, uspokajali, kiedy to było potrzebne, podczas gdy sami potrzebowali nierzadko czegoś bardzo podobnego. Nie byli pewni niczego, momentami wręcz spanikowani co będzie, kiedy się nie uda. Robili jednak dobrą minę do złej gry, bo czuli, że muszą być, jak to określił Michał – „Silni za dwoje”.

Jeśli przetrwać… to tylko razem

Niepłodność wiąże się z ogromnym obciążeniem psychicznym zarówno dla kobiety, jak i mężczyzny, jednak sposób przeżywania jej może diametralnie się różnić pomiędzy partnerami. Warto o tym pamiętać i starać się zrozumieć partnera czy partnerkę. Bo poradzić sobie z tym wszystkim najlepiej można razem – wspierając się, rozmawiając, będąc dla siebie oparciem!