Staraniowy.pl

Każdego dnia fora internetowe zasypywane są smutnymi historiami par, które bezowocnie starają się o dziecko. Jedne mają za sobą dopiero dwa lub trzy nieudane cykle, inne z problemem tym zmagają się od wielu lat. Czy w obu przypadkach możemy mówić o tym samym zjawisku? Kiedy niemożność zajścia w ciążę może być nazwana niepłodnością?

Czym jest niepłodność?

Niepłodność to niemożność zajścia w ciążę mimo regularnego (ok. 3-4 bezowocne stosunki płciowe w tygodniu przez rok bądź ok. 1-2 akty tygodniowo przez dwa lata) współżycia kobiety i mężczyzny, nie stosujących żadnej z metod antykoncepcji. Co ważne, oboje powinni przy tym prowadzić zdrowy tryb życia, a współżycie winno być pozbawione stresu i napięcia. Kilkumiesięczne starania o dziecko, które nie skutkują zapłodnieniem, nie może więc jeszcze być nazwane niepłodnością. Krótko mówiąc, niepłodnością możemy nazwać brak ciąży mimo świadomych, regularnych starań o dziecko partnerów, fizycznie i psychicznie przygotowanych na rodzicielstwo. Termin „niepłodność” często mylony jest z bezpłodnością, czyli trwałą niemożnością zajścia w ciążę, która może mieć podłoże genetyczne lub wynikać z braku narządów płciowych, odpowiedzialnych za produkcję gamet (jajników u kobiet bądź jąder u mężczyzn).

Rodzaje niepłodności

Problem niepłodności dotyczy nie tylko par bezdzietnych, ale także tych, które już doczekały się potomka. Mówimy wówczas o niepłodności wtórnej.

Problemy z płodnością dotykają zarówno pary bezdzietne, jak i te, które już cieszą się byciem rodzicami. W pierwszym przypadku mówimy o niepłodności pierwotnej (gdy bezskuteczne są pierwsze starania o dziecko), w drugim o niepłodności wtórnej. Niemożność poczęcia dziecka pomimo wcześniejszej ciąży i pomyślnego jej rozwiązania, może być wynikiem różnych zaburzeń, m.in. nieprawidłowego działania gospodarki hormonalnej czy endometriozy u kobiety, a także pogorszenia jakości nasienia u mężczyzny. Częstą przyczyną niepłodności jest także wiek – w procesie starzenia się płodność ulega obniżeniu. Wiele par borykając się z problemem niepłodności nie uzyskuje odpowiedzi na pytanie, gdzie leży źródło niepowodzeń. Mówimy wówczas o niepłodności idiopatycznej.

Rozpoczęcie leczenia

Choć o bezskutecznych staraniach o dziecko warto rozmawiać z ginekologiem podczas zwykłych wizyt kontrolnych, pierwsza wizyta u specjalisty w związku z niepłodnością nie powinna mieć miejsca wcześniej niż po roku nieudanych prób. Czas ten warto poświęcić na walkę z wszelkimi napięciami, których doświadczamy każdego dnia. Często to właśnie stres jest głównym winowajcą w temacie starań o dziecko. Niedobre jest także uporczywe oczekiwanie na pozytywny wynik testu ciążowego. Skrajne emocje (od nadziei do rozczarowania) są nie tylko niezdrowe dla organizmu, ale mogą też wytworzyć silną blokadę psychiczną, która uniemożliwi poczęcie. Dopiero gdy wyczerpią się wszelkie „domowe” sposoby na uporanie się z trudną sytuacją, przychodzi czas na interwencję lekarską. Specjalista najpierw zleci szereg badań, które dadzą odpowiedź, co jest przyczyną niepłodności i po czyjej stronie leży problem. Po zapoznaniu się z wynikami badań przychodzi czas na rozpoczęcie leczenia niepłodności, które opiera się na eliminowanie zaburzeń płodności poprzez zabiegi i farmakoterapię.