Staraniowy.pl

Trudny temat na dużym ekranie. Prezentujemy filmy o utracie dziecka, które dają cenną lekcję, że nieprzepracowana strata rzutuje na całe życie i wzajemne relacje, często decydując o naszych dalszych losach.

Filmy to nie zawsze prosta, niewymagająca rozrywka. Niektóre mogą mieć działanie terapeutyczne – oddziałują jak swego rodzaju katharsis. Mogą być sposobem na zaakceptowanie straty i stopniowe pogodzenie się z tym, na co przecież nie mamy już wpływu. Konfrontują nas z rzeczywistością, o której boimy się mówić, a często nawet myśleć. Nie wszystkie historie kończą się happy endem – nic dziwnego, skoro mają tak smutny początek. Niektóre związki utrata dziecka umacnia, na inne działa niszcząco – obydwa przypadki udzielają cennej lekcji. Pokazują, że nieprzepracowana strata rzutuje na całe życie i wzajemne relacje, często decydując o naszych dalszych losach.

Światło między oceanami (2016)

Dramat filmowy w reżyserii Dereka Cianfrance’a na podstawie noweli australijskiej pisarki M.L. Stedman. Akcja filmu rozpoczyna się w grudniu 1918 roku, kiedy to weteran wojenny Tom Sherborne przyjmuje posadę latarnika. Z czasem mężczyzna zakochuje się w lokalnej dziewczynie, którą w niedługim czasie poślubia. Isabel, żona Toma dwukrotnie traci dziecko i popada w przygnębienie. Kiedy do brzegu wyspy dobija łódź z ciałem martwego mężczyzny i żywym niemowlęciem, para decyduje się ukryć całe zdarzenie. Otaczają maleństwo opieką i miłością, traktując jak własne. Ich szczęście burzy odkrycie, że prawdziwa matka dziecka żyje, opłakując zaginionych na morzu męża i córkę.

Pokój syna (2001)

Film opowiada historię włoskiej rodziny, prowadzącej spokojne, poukładane życie, na którą jak grom z jasnego nieba spada informacja o tragicznej śmierci syna. Ojciec chłopaka, psychoanalityk Giovanni próbuje znaleźć logiczną odpowiedź na pytanie, dlaczego doszło do wypadku i czy ta tragedia naprawdę musiała się zdarzyć. Zaczyna obwiniać o śmierć chłopca swojego pacjenta, do którego został pilnie wezwany. Rodzina przeżywa prawdziwy dramat, a powrót do stanu sprzed tragedii wydaje się być niemożliwy. Film doceniany za autentyczność, psychologiczną prawdę i dobór środków, za pomocą których opowiada o pokonywaniu bólu i próbie wyjścia z cierpienia. Obraz pozostawia nadzieję, że każdy ból kiedyś ustaje, a czas – mimo, że brzmi to jak banał – potrafi uleczyć największe rany.

Miłość i inne komplikacje (2009)

Prawniczka z Manhattanu Emilia Greenleaf zakochuje się w swoim szefie. Mężczyzna jest żonaty i ma kilkuletniego syna, ale kiedy kobieta zachodzi w ciążę, Jack decyduje się na rozwód z żoną, by poślubić kochankę. Niestety, dziecko pary umiera po trzech dniach od narodzin. Rodzice bardzo przeżywają tragedię i odsuwają się od siebie, a  kobieta zaczyna obwiniać o śmierć noworodka samą siebie. Nieoczekiwanie z pomocą przychodzi była żona mężczyzny, która przegląda dokumentację lekarską i przekonuje Emilię, że w żaden sposób nie przyczyniła się do tragedii. W tle także trudna relacja Emilii z dorastającym pasierbem, obwiniającym kobietę o rozstanie rodziców.

Między światami (2010)

Becca i Howie są szczęśliwym małżeństwem. Do czasu, kiedy ginie ich dziecko. Małżonkowie oddalają się od siebie coraz bardziej, a każde z nich przechodzi etap rozpaczy inaczej. Mężczyzna znajduje pocieszenie w innej kobiecie, kobieta zaś w przyjaźni z nastolatkiem, który – co ciekawe – przyczynił się do śmierci jej synka. Chłopak oczarowuje ją niezwykłą wizją rzeczywistości, która pozwala bohaterce pogodzić się z przewrotnym losem i odnaleźć utraconą wcześniej drogę do szczęścia. Film ukazuje multum emocji: rozpacz, ból, bunt przeciwko Bogu i ludziom. Mamy nietrafione pocieszenia, nieumiejętność odnalezienia się wśród znajomych, problemy w relacjach z bliskimi, nieudane próby powrotu do normalnego życia. Film pokazuje także, że nie ma różnicy, jaki był wiek dziecka – kilka tygodni ciąży czy kilka lat – rodzice przechodzą właściwie przez to samo.

21 gramów (2003)

Tragiczny wypadek sprawia, że losy trzech rodzin, pozornie nie mających ze sobą nic wspólnego, łączą się. Profesor college’u Paul jest ciężko chory – jego życie może uratować jedynie przeszczep serca. Jego żona bardzo chce dziecka, ale w wyniku przeprowadzonej w przeszłości aborcji nie może zajść w ciążę naturalnie – jedynym wyjściem jest sztuczne zapłodnienie. Jack jest zresocjalizowanym kryminalistą, który wraz z żoną Marianne stara się odbudować życie rodzinne i głęboko angażuje się w działalność religijną. Cristina to  z kolei szczęśliwa żona i matka dwóch córek. Ich losy połączy nieszczęśliwy wypadek spowodowany przez Jacka. Bohaterowie po tragedii będą musieli zmierzyć się ze swoim życiem na nowo.

Drzwi w podłodze (2004)

Obraz małżeństwa żyjącego w cieniu tragedii. Ted i Marion próbują pogodzić się ze śmiercią dwóch synków. Przeprowadzają się w spokojne, odosobnione miejsce, gdzie na świat przychodzi ich córeczka Ruth. Dziewczynka zna braci tylko z archiwalnych zdjęć, ale instynktownie wyczuwa ciążący na rodzinie dramat. Matka ciągle jest zamknięta w sobie, momentami skrajnie wycofana. Jej mąż – autor bajek dla dzieci, próbuje w jakikolwiek sposób wrócić do normalności, uciekając w pracę. Sytuację zmienia młody Eddie, który pragnie zostać pisarzem – wprowadza się do rodziny na lato, by pomóc Tedowi redagować książkę. Jego pojawienie się to ważny zwrot w życiu rodziny Cole’ów – chłopak staje się bezwiednie pionkiem w grze małżonków, ale też swego rodzaju katalizatorem zmian, jakie muszą wprowadzić do swojego życia. Akcja toczy się wolno, dlatego mamy wrażenie podglądania autentycznego życia rodziny. Niezwykle subtelne kino, które zmusza do refleksji.

Więcej niż słowa (2013)

Scenariusz produkcji opiera się na prawdziwych wydarzeniach. Małżeństwo John i Brenda walczą z bólem po śmierci córeczki. Pogrążeni w rozpaczy chcą godnie uczcić pamięć zmarłej dziewczynki i jednocześnie pomóc lokalnej społeczności. Postanawiają zbudować szpital oferujący specjalistyczne leczenie najmłodszym pacjentom. Placówka miałaby także zapewniać opiekę rodzinom osób, które przegrały walkę z chorobą. Kiedy małżonkom udaje się przekonać urzędników i władze do swojego pomysłu, czeka ich żmudna praca nad niecodziennym projektem. Tym samym zyskują szansę na odbudowanie swoich relacji i uporanie się z własną żałobą.