Etapy diagnozowania niepłodności

dodany: autor: Paulina Wójtowicz Komentarze 0
dr Bednarska-Czerwińska

Niepłodność nie pojawia się znikąd. Choć zdarza się, że lekarze nie mogą znaleźć jej źródła, zwykle jej przyczyny leżą w nieprawidłowym funkcjonowaniu układów organizmu bądź zaburzonej gospodarce hormonalnej. Zanim specjalista postawi pewną diagnozę i zleci leczenie, starającą się o potomka parę czeka kilka etapów diagnozowania przyczyn ich niepłodności.

Wywiad

Pierwszym i podstawowym elementem diagnostycznym każdego schorzenia jest wywiad z pacjen-tem. Wbrew pozorom informacje na temat naszych nawyków, upodobań i stylu życia potrafią dać lekarzowi ogromną wiedzę na temat ewentualnych przyczyn choroby.

W przypadku poszukiwania źródeł niepłodności lekarz zapyta przede wszystkim o:

  • wiek,
  • okres bezskutecznych starań o dziecko (czyli czas trwania niepłodności),
  • występowanie chorób genetycznych bądź przewlekłych u partnerów i ich rodzinach,
  • przebyte schorzenia narządów rozrodczych,
  • stosowanie używek,
  • nawyki żywieniowe i obecność stresu w pracy i codziennym życiu,
  • kobiety dodatkowo o wiek pierwszej miesiączki, regularność cykli menstruacyjnych, bolesność miesiączkowania.

Badania ogólne

Pierwsze badania, które czekają cierpiącą na niepłodność parę, to przede wszystkim badania laboratoryjne, takie jak morfologia, sprawdzenie poziomu żelaza czy stężenia glukozy we krwi, a także badanie ogólne moczu. Niezbędne są także dokładne określenie masy ciała, wraz z oznaczeniem BMI oraz pomiary wzrostu i ciśnienia krwi u obojga partnerów. W niektórych, uzasadnionych przypadkach lekarz zleca także badania genetyczne, aby wykluczyć bądź stwierdzić obecność dziedzicznej choroby.

U ginekologa

Ogólnym badaniom fizykalnym i laboratoryjnym poddać powinni się oboje partnerzy. Dopiero po wykluczeniu nieprawidłowości funkcjonowania układów rozrodczych przychodzi czas na specjalistyczne badania i zabiegi.

Pierwszym specjalistą, do którego należy udać się w przypadku podejrzenia niepłodności, jest ginekolog. Choć według szacunków lekarzy źródło problemów leży tak samo często po stronie kobiet, jak i mężczyzn, to właśnie partnerki jako pierwsze podnoszą alarm i poddają się koniecznym badaniom, mającym ustalić przyczyny niemożności zajścia w ciążę. Podstawowymi badaniami u ginekologa jest obserwacja narządów rodnych, m.in. w celu wykrycia wad lub stanów zapalnych, a ponadto ocena wielkości i położenia macicy, cytologia  i pobranie materiału do analizy bakteriologicznej. Ginekolog prawdopodobnie zleci także indywidualną obserwację cyklu i owulacji. W jej zakres wchodzi regularny pomiar temperatury ciała, badanie śluzu szyjkowego i monitoring innych objawów owulacji.

U androloga

Jeżeli przyczyn niepłodności nie udało znaleźć się po stronie kobiety, wówczas do lekarza wybrać się musi także jej partner. Androlog, czyli „męski ginekolog” po przeprowadzeniu z mężczyzną wywiadu, poddaje ocenie jądra pacjenta. Ważna jest nie tylko ich objętość czy położenie, ale także analiza ich stanu pod kątem występowania infekcji. W wielu przypadkach androlog przygląda się także powrózkowi nasiennemu (moszna i jej okolice), w obrębie których często stwierdza się istnienie żylaków – a te mogą być przyczyną zaburzeń płodności. W skład diagnostyki męskiej niepłodności wchodzi także badanie nasienia. Oddany w odpowiednich okolicznościach materiał jest w laboratorium poddawany analizie pod kątem jakościowym. Oceniana jest zarówno objętość ejakulatu, jak i budowa, ruchliwość oraz liczba plemników.

Hormony

Niezwykle ważne w diagnostyce niepłodności jest kontrola stężenia hormonów. To wadliwe funkcjonowanie gospodarki hormonalnej jest bowiem jedną z najczęstszych przyczyn niepłodności. Podstawą jest pomiar folikulotropiny (FSH), lutotropiny (LH), testosteronu, prolaktyny, estradiolu oraz progesteronu. Dodatkowo badany jest także poziom TSH, który pozwala stwierdzić bądź wykluczyć choroby tarczycy. Jeżeli wyniki badań pokażą nieprawidłowości w stężeniu któregoś hormonu, diagnostyka na tym etapie u wielu par zostaje zawieszona na czas uzupełnienia niedoboru hormonów bądź ustabilizowania ich nadmiaru.

Diagnostyka obrazowa

Wśród badań diagnostycznych w ramach poszukiwania przyczyn niepłodności znajdują się także USG, HSG, histeroskopia i laparoskopia. Badaniu ultrasonograficznemu poddawani są oboje partnerzy. U kobiet analizowany jest cały układ rozrodczy, a więc macica, jajniki, jajowody, a także endometrium, co pozwala na wykrycie niektórych wad anatomicznych i mięśniaków bądź wysnucie podejrzenia występowania endometriozy. USG u mężczyzn skupia się na obserwacji gruczołu krokowego i powrózka nasiennego. HSG, czyli histerosalpingografia, to badanie radiologiczne, dające obraz jamy macicy i jajowodów, wykonywane najczęściej w celu ocenienia drożności jajowodów. Histeroskopia, podobnie jak HSG, zalicza się do grupy badań bardziej zaawansowanych (wykonywana jest przy znieczuleniu ogólnym). Pozwala ona na diagnozę wewnętrznych ścian macicy (stąd zastępcza nazwa – wziernikowanie macicy) i wykrycie szerokiego spektrum zmian patologicznych, takich jak zrosty, polipy, mięśniaki i guzki (także złośliwe). Podczas badania lekarz może także pobrać wycinek tkanki do dalszej, szczegółowej analizy. Najpoważniejsza w obrazowej diagnostyce niepłodności jest laparoskopia, czyli wziernikowanie jamy otrzewnej. Jest to poważny zabieg, podczas którego lekarz za pomocą endoskopu poddaje obserwacji jamę brzuszną, miednicę mniejszą i jajniki. Wszystko to w celu przeanalizowania drogi komórki jajowej i zdiagnozowania (bądź wykluczenia) endometriozy – jednej z poważniejszych i częstszych przyczyn niepłodności. Dopiero po zakończeniu diagnostyki przyczyn niepłodności lub wykryciu konkretnych zaburzeń na którymś z jej etapów, przychodzi czas na zaplanowanie leczenia i poddanie się terapii.

Twoja ocena: 12345
Loading...Loading...

Pozostałe artykuły w kategorii: Niepłodność

zobacz wszystkie artykuły w tej kategorii

Nikt jeszcze nie skomentował artykułu. Bądź pierwszy!

Serwis Staraniowy.pl ma z założenia charakter wyłącznie informacyjno-edukacyjny. Zamieszczone tu materiały w żadnej mierze nie zastępują profesjonalnej porady medycznej. Przed zastosowaniem się do treści medycznych znajdujących się w naszym serwisie należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem.

Pomóż nam rozwinąć portal Wyraź opinię, zasugeruj poprawki