Staraniowy.pl

Prawidłowa dieta jest nieodłącznym elementem leczenia endometriozy. W czym może pomóc i jak powinien wyglądać jadłospis osoby zmagającej się z tą chorobą?

Endometrioza to choroba uciążliwa i trudna do leczenia. Skąd więc pomysł, że w walce z nią pomóc nam może zwykła dieta? Po pierwsze nie zwykła, a po drugie – zauważmy, że w endometriozie tym, co chcemy zrobić w pierwszej kolejności, jest pozbycie się bólu. I to właśnie w walce z nim pomóc może odpowiednia dieta. Nie wyleczy choroby, nie wyeliminuje jej przyczyn, które bardzo często pozostają nieodkryte. Ale może w dużym stopniu złagodzić dolegliwości i poprawić komfort codziennego życia. Odpowiednio skomponowana pomoże wyciszyć stany zapalne, zmniejszy produkcję estrogenu w organizmie i poprawi jego wydalanie. Urozmaicony i właściwie dobrany jadłospis (w każdym przypadku – nie tylko przy endometriozie) poprawi też działanie układu odpornościowego, a kiedy ten funkcjonuje prawidłowo, każdy wróg traci na sile.

Po pierwsze oczyszczenie

Zanim napiszemy o tym, co warto jeść, wspomnijmy, co należy z diety wyeliminować. To na pewno wszelkiego rodzaju produkty wysoko przetworzone: gotowe dania, fast-foody, słodycze, pieczywo cukiernicze, ciasta, makarony, olej palmowy i kokosowy, mleko i jogurty pełnotłuste, wyroby wędliniarskie czy margaryny w kostkach. Wraz z ich eliminacją pozbywamy się z diety dużych ilości kwasów tłuszczowych typu trans. Dlaczego są dla nas zagrożeniem? Bo to one działają prozapalnie i mogą zaburzać syntezowanie hormonów. Na cenzurowanym znaleźć się też powinno czerwone mięso – dostarcza duże ilości nasyconych kwasów tłuszczowych oraz cukier – pozbawia nasz organizm cennych witamin, głównie z grupy B.

Dieta w endometriozie powinna być bogata w żelazo. Jak to możliwe, skoro mamy unikać mięsa? Warto włączyć w menu inne produkty zwierzęce, będące źródłem żelaza, jak żółtka jaj, ryby czy owoce morza. Spośród roślinnych źródeł żelaza najlepiej sięgnąć po nasiona roślin strączkowych, kasze, sezam, orzechy nerkowca, pestki dyni, tofu, suszone owoce i zielone warzywa liściaste (o nich poniżej). Z jadłospisu warto też usunąć produkty, które utrudniają wchłanianie tego cennego mikroelementu, jak kawa, herbata czy napoje typu cola. U osób chorujących na endometriozę może też zajść potrzeba eliminacji glutenu – u pacjentek często występują zaburzenia funkcjonowania jelit oraz ich mikrobiomu. Gluten tymczasem może aktywować stan zapalny błony jelita i zaburzenia wchłaniania jelitowego. Zaleca się więc zastosowanie diety eliminacyjnej i obserwację jej efektów.

Po drugie wzbogacenie

Nie jest pewnie tajemnicą, że podstawą naszej diety powinny stać się warzywa i owoce. I choć pewnie pomyślicie: banał, są podstawą każdej diety, w tym wypadku ich rola jest naprawdę nieoceniona. Warzywa i owoce są najlepszym źródłem przeciwutleniaczy, które niszczą tzw. wolne rodniki. To doskonałe źródło błonnika pokarmowego, który ma zdolność wiązania nadmiaru estrogenów i wykazuje korzystny wpływ na ich przemianę, co może zmniejszać ryzyko endometriozy oraz łagodzić jej przebieg. Ponadto zawierają wiele cennych substancji wspomagających walkę z tą chorobą: flawony, antocyjany, kwercetyna…

Zbyt skomplikowane? W takim razie upraszczamy: naszym sprzymierzeńcem się przede wszystkim warzywa zielone, a także wszystkie te, które charakteryzują się intensywną barwą (silna barwa wskazuje na dużą zawartość wspomnianych już antyoksydantów). Do tego owoce (zwłaszcza jagodowe: jagody, maliny, borówki, truskawki, poziomki i cytrusy), wraz z którymi zapewniamy sobie solidną dawkę witamin i minerałów. Surowe warzywa i owoce (a dokładnie witamina C) ułatwiają też wchłanianie wspomnianego wyżej żelaza, dlatego warto je uwzględniać w każdym posiłku z jego zawartością.

Po trzecie suplementacja

Tym, co zawsze warto suplementować – a zwłaszcza zmagając się z endometriozą – jest witamina D. Jest ważna szczególnie dla kobiet, ponieważ pomaga równoważyć poziom żeńskich hormonów w organizmie. Jej zbyt niskie stężenie może negatywnie wpływać na płodność – witamina D bierze udział w syntezie hormonów płciowych, które wpływają na owulację, a co za tym idzie – regulację cykli menstruacyjnych. Dla kobiet z endometriozą witamina D jest ważna także z innego powodu – korzystnie oddziałuje na układ odpornościowy i działa przeciwzapalne.

Pamiętajmy, że witamina D to nie tylko słońce – jej cennym źródłem są także tłuste ryby morskie (np. makrela, śledź, łosoś, sardynki, tuńczyk). To ważny składnik diety osób cierpiących na endometriozę także dlatego, że zawierają kwasy tłuszczowe Omega 3. Stymulują one działanie prostaglandyn – związków łagodzących ból i dolegliwości towarzyszące chorobie. Niestety, nie każdy dzień jest słoneczny i nie co dzień mamy ochotę na zjedzenie tłustej rybki. Warto więc rozważyć suplementację witaminy D, ale trzeba to zrobić z rozwagą (to ważne zwłaszcza w przypadku osób chorujących przewlekle). Dawkę należy ustalić wraz z lekarzem po określeniu stężenia witaminy D w organizmie.

Po czwarte zbilansowanie

Osoby zmagające się z endometriozą powinny też bliżej zapoznać się z pojęciem indeksu glikemicznego. W ich przypadku powinien być on jak najniższy. Stosowanie diety z niskim indeksem glikemicznym wiąże się z wyższym spożyciem błonnika, witamin i składników mineralnych oraz ograniczeniem zbędnych kalorii (nadmiar tkanki tłuszczowej może mieć negatywny wpływ na gospodarkę hormonalną).

Powyższe wskazówki dają nam pewien obraz – a raczej zarys tego, jak powinna wyglądać dieta przy endometrizoie. Trudno opisać wszystkie zasady, jakimi powinna się ona rządzić – więcej nawet: nie jest to możliwe. Nie istnieje jedna dieta, która sprawdzi się u każdej osoby chorującej. Powinna być ona – podobnie jak inne metody leczenia czy dawki leków dobierana indywidualnie, pod okiem lekarza i dietetyka. Musi uwzględniać stadium choroby, jej objawy i przebieg, współistniejące schorzenia i dolegliwości.