Staraniowy.pl

Kolejny miesiąc starań o upragnione maleństwo kończy się niepowodzeniem? Jesz tyle co zwykle, a wskazówka wagi regularnie przesuwa się w prawo? To może być PCOS! Sprawdź koniecznie, bo w przypadku tego schorzenia niezwykle ważne jest wdrożenie odpowiedniej diety. Jak najszybciej!

Zespół policystycznych jajników

Zespół policystycznych jajników (w skrócie tytułowe PCOS ) to jedno z najczęściej diagnozowanych zaburzeń wydzielania hormonów. W tym wypadku mamy do czynienia z tzw. hiperandrogenizmem jajników. Organizm wytwarza nadmierne ilości męskich hormonów płciowych, co wpływa negatywnie nie tylko na pracę jajników, ale też ogólny stan i samopoczucie kobiety.

U pacjentek obserwuje się zawyżony poziom LH oraz obniżony poziom FSH. Taka dysproporcja oddziałuje niekorzystnie na wzrost i dojrzewanie pęcherzyków jajnikowych. Niedojrzałe pęcherzyki – których wzrost został zahamowany przed uwolnieniem się komórki jajowej – obumierają, nie dopuszczając do powstania ciałka żółtego. Znikają, a pamiątką po nich są ślady w postaci niewielkich torbieli (na USG obserwuje się powiększone, tzw. wielotorbielowate jajniki).

PCOS – objawy

Trudno wskazać „klasyczny” przebieg PCOS. Schorzenie wpływa negatywnie na różne aspekty funkcjonowania organizmu. To dlatego wiele kobiet czeka z wizytą u lekarza, starając się walczyć z poszczególnymi niedyspozycjami samodzielnie. Do czasu. Jednym z charakterystycznych objawów PCOS są bowiem problemy z zajściem w ciążę owulacja występuje bardzo rzadko, a niekiedy wcale). I to właśnie one najczęściej są bezpośrednim powodem diagnozowania zespołu policystycznych jajników. Szacuje się, że nawet 15 proc. kobiet zgłaszających się do lekarza z powodu trudności z zapłodnieniem cierpi właśnie na PCOS.

Innymi typowymi symptomami choroby są:

• zaburzenia miesiączkowania, np. nieregularne cykle lub zupełny brak miesiączki,
• problemy ze skórą – np. przetłuszczająca się cera, łojotok, trądzik, zmiany barwnikowe,
• przybieranie na wadze bez zauważalnych przyczyn,
• otyłość centralna – tkanka tłuszczowa skupia się głównie w dolnej części tułowia,
• nadmierne owłosienie lub przeciwnie – łysienie,
• zaniżony tembr głosu,
• nadciśnienie,
• insulinooporność – zmniejszenie wrażliwości mięśni, tkanki tłuszczowej, wątroby i innych tkanek  na insulinę,
• podwyższony poziom cukru we krwi,
• ból miednicy,
• zaburzenia nastroju,
• bezdech senny.

PCOS – leczenie

Po zdiagnozowaniu zespołu policystycznych jajników leczenie trzeba wdrożyć jak najszybciej. Ma to znaczenie zwłaszcza w przypadku kobiet starających się o dziecko. Warto wiedzieć, że choroba to bardzo trudny przeciwnik, którego nie można pozbyć się w zupełności, a jej objawy z czasem będą się pogłębiać. Można jednak zrobić wszystko, by je zniwelować i maksymalnie poprawić komfort codziennego funkcjonowania. PCOS trzymane w ryzach odpowiedniej terapii i diety może stać się zupełnie bezbronne!

No właśnie – diety. Bo to ona okazuje się kluczowa w walce z opisywanym schorzeniem. Pozwoli na ustabilizowanie gospodarki węglowodanowej i insulinowej, obniży poziom testosteronu i da szansę na przywrócenie regularnych miesiączek oraz tak wyczekiwanej owulacji. Podsumowując: dieta to nie dodatek, ale fundamentalny element leczenia Zespołu policystycznych jajników. Jaka powinna być?

Dieta w PCOS – zalecenia

W przypadku zdiagnozowania PCOS ważne jest wdrożenie diety , która opiera się na kilku kluczowych zasadach. Po pierwsze: jemy często, regularnie, ale w mniejszych porcjach (choroba powoduje problemy z zarządzaniem hormonami, które odpowiadają za odczuwanie głodu i sytości). Po drugie: uwzględniamy odpowiedni deficyt energetyczny – ze względu na obniżony metabolizm i często występującą oporność komórek na insulinę dostarczamy sobie nieco mniej kalorii. Po trzecie: pijemy dużo wody, która wykazuje działanie przeciwzapalne, rozpuszcza toksyny i produkty przemiany materii, a następnie pomaga w ich ewakuacji z organizmu. Po czwarte: jemy produkty jak najmniej przetworzone, o niskim indeksie glikemicznym, małej zawartości cukrów prostych i tłuszczów nasyconych. I po piąte wreszcie: unikamy obróbki żywności, wszelkich ulepszaczy i konserwantów.

Trudno jednak wskazać konkretną dietę, która sprawdziłaby się u każdej pacjentki zmagającej się z PCOS. Przypomnijmy, że to choroba specyficzna. Może przebiegać bardzo różnie i dawać odmienne objawy o różnym nasileniu. Dlatego też po zdiagnozowaniu schorzenia ginekolog powinien skierować pacjentkę do dietetyka, który pomoże ustalić dietę optymalną w jej konkretnym przypadku.

Co jeść przy PCOS?

Produkty zalecane:

• produkty pełnoziarniste – pieczywo żytnie, płatki owsiane, brązowy ryż,
• zboża bezglutenowe – gryka, proso, ryż, amarantus, komosa ryżowa,
• mięso,
• tłuste ryby morskie i owoce morza,
• owoce – głównie te z niską zawartością cukru: maliny, truskawki, jagody, jeżyny, borówki, czarne porzeczki, grejpfruty, jabłka, wiśnie, brzoskwinie, śliwki,
• warzywa – szczególnie zielone warzywa liściaste, brokuły, sałata, jarmuż, rukola, seler, kapusta, ogórek, pietruszka, kalafior, papryka, pomidory, cebula, rzepa, szpinak, rzodkiew oraz kiszonki,
• nasiona roślin strączkowych,
• zdrowe tłuszcze – awokado, oliwa z oliwek, oliwki, olej lniany, olej kokosowy, olej konopny, olej z orzechów macadamia i orzechów włoskich,
• orzechy, migdały, pestki dyni, słonecznika, siemię lniane, nasiona chia,
• mleko: kokosowe, ryżowe, owsiane, migdałowe,
• jaja z pewnego źródła,
• nabiał.

• zielona i czerwona soczewica, ciecierzyca,

Produkty niezalecane:

• produkty zawierające gluten (ograniczenie lub eliminacja),
• produkty wysoko przetworzone – gotowe dania, fast foody, słodycze, wyroby cukiernicze,
• miód, cukier, słodziki,
• suszone i puszkowane owoce,
• produkty będące źródłem nasyconych kwasów tłuszczowych – tłuste mięso, smalec, śmietana,
• tłuszcze omega-6 (ograniczenie) – olej słonecznikowy, sojowy, sezamowy, arachidowy,
• chemiczne dodatki do żywności,
• produkty o wysokim indeksie glikemicznym, np. pieczywo i makarony z mąki pszennej, biały ryż, kasza manna, gotowane ziemniaki, marchew, buraki, płatki kukurydziane,
• używki – alkohol i papierosy.

Dużo zależy od „punktu wyjścia”, czyli diety, jaką kobieta do tej pory stosowała. U jednych wystarczą delikatne modyfikacje jadłospisu czy wprowadzenie kilku dodatkowych produktów, u innych dieta może się wiązać z poważnymi zmianami w dotychczasowym menu. Warto jednak podjąć wysiłek, bo może się okazać, że to właśnie on pomoże nam najbardziej w staraniach o upragnione maleństwo.