Moja siostra ze szwagrem załozyli takie pogotowie. Na początku nie mogłam zrozumieć dlaczego to robią - mają dwójkę odchowanych dzieci, ale teraz, kiedy widzę, jak odmieniło to ich zycie... Siostra jest nie do poznaia - taka zaangazowana, zorganizowana, pełna życia, widać, jak pomaganie tym dzieciakom pomgaga takze jej...

Też mam w rodzinie takie pogotowie. Ludzie, którzy decydują się założenie pogotowia opiekuńczego to osoby z wielkim sercem. Od samego początku ich bardzo podziwiam, jak oni się angażują, chcą abym tym dzieciom było jak najlepiej. Warto pomagać innym, wierzę w to, że kiedyś to do nich wróci z podwojoną siłą!

Nie miałabym odwagi. Bałabym się - najbardziej tego - choć pewnie to egoistyczne, że się przyzwyczaję do tych dzieci i potem bedzie mi ciężko się rozstać...