Staraniowy.pl

Kiedyś oddalibyście wszystko, by choć przez jakiś czas być niepłodnym. Oczywiście tak na niby, odwracalnie – byleby swobodnie cieszyć się seksem, bez konieczności zabezpieczania się i ryzyka zajścia w ciążę. Od kiedy jednak świadomie zdecydowaliście się na dziecko i napotkaliście w staraniach o potomka problem, wiecie, że niepłodność to okropna choroba, która wpływa na całe wasze życie. Także seksualne.

Fala problemów

Problemy z niepłodnością rzutują niemal na wszystkie dziedziny życia. Już częstsze wizyty u lekarza i konieczność wykonania badań czy poddania się nietypowym zabiegom są nowością. Do tego świadomość, że coś, co z natury powinno funkcjonować bez zakłóceń, działa nie tak, i zaburzenia emocjonalne gotowe. Najpierw pojawia się napięcie – jest obecne w pracy, w domu, nawet podczas rozrywki, mającej dać odpoczynek i  pozwolić na oderwanie się od codziennych problemów. Wiąże się nie tylko z oczekiwaniem na wyniki badań, ale także niepewnością, co będzie dalej: czy czeka nas długotrwałe leczenie? jak to będzie wyglądało? czy podołamy? kiedy się wreszcie uda? czy w ogóle będziemy rodzicami? Stres, przeniesiony w środowisko pracy, znacząco wpływa na koncentrację, a to pociąga za sobą często spadek jakości pracy. Podobnie w domu, w relacjach z partnerem, podwyższony poziom stresu  rodzi rozdrażnienie i niejednokrotnie prowadzi do kłótni, obwiniania się i wzajemnego oskarżania. Pojawiają się także kłopoty na tle własnej tożsamości i uwarunkowanych kulturowo ról płciowych, prowadzące do kwestionowania własnej kobiecości bądź męskości. Wszystko to nakłada się na siebie i sprawia, że okres starań, prowadzonych pod kontrolą i zgodnie ze wskazówkami lekarzy, jest pełen trudnych i demobilizujących emocji.

Pożądanie pod kontrolą

W okresie leczenia niepłodności i prób poczęcia seks staje się często ściśle zaplanowaną i mechaniczną czynnością, wykonywaną raczej z poczucia obowiązku niż potrzeby i pragnienia doznania zbliżenia i przyjemności.

Życie seksualne jest jedną ze sfer, które niepłodność dotyka najbardziej. To w końcu w sypialni trwają prace nad tym, by cel leczenia został osiągnięty. Właśnie – cel. Leczenie niepłodności powoduje często przedefiniowanie spraw, które do tej pory pojmowane były w kategoriach spontaniczności, czułości czy pożądania. Seks staje się czynnością mechaniczną, ściśle zaplanowaną (często nie tylko co do dnia, ale i godziny), a przez to obdartą z tego, co w nim najpiękniejsze: zapomnienia się w fizycznej, ale i duchowej miłości do drugiej osoby. Akt miłosny zostaje sprowadzony do obowiązku, partnerzy często poddają mu się z przymusu, byle spełnić swoją powinność. Tak prowadzone życie seksualne nie tylko zubaża miłość fizyczną o pierwiastek zmysłowości i erotyki, ale prowadzi także do zobojętnienia partnerów na tę sferę życia i własne potrzeby seksualne. Niejednokrotnie też tworzy psychiczną blokadę przed sprawianiem sobie wzajemnie fizycznej przyjemności czy spontanicznego oddania się sobie w ramach przerwy od starań.

Plan… spontaniczności

Choć niepłodność nie może zostać w sypialni niezauważona, a niekończące się próby poczęcia prowadzą do frustracji, warto popracować nad tym, by życie seksualne w okresie starań o dziecko nie nabrało cech rutyny i przykrego obowiązku. Ważna jest przede wszystkim rozmowa między partnerami. Dzielenie się swoimi wątpliwościami czy obawami związanymi ze współżyciem nie tylko przyniesie obu stronom ulgę, ale może także zburzyć powstałe bariery i ułatwić zbliżenie. Dobrze jest także podczas planowania „dnia próby”, czyli momentu zbliżenia, zadbać o nastrój. Nic nie stoi na przeszkodzie, by seks zgodny ze wskazówkami lekarza poprzedzony był miłą kolacją we dwoje i grą wstępną. Takie przygotowanie sprzyja rozluźnieniu i pozwala w dążeniu do ziszczenia się marzenia o dziecku, zaznać odrobinę przyjemności i bliskości z ukochaną osobą.