Staraniowy.pl

Diagnoza „niepłodność” może być przerażająca. To zrozumiałe, że wzbudza strach, niepewność, złość, żal i całą masę innych negatywnych emocji. Ale koniecznie trzeba pamiętać, że nie oznacza ona tym samym porzucenia marzeń o dziecku! Niepłodność to nie wyrok.

Niepłodność a bezpłodność

Przerażenie na sam dźwięk słowa „niepłodność” jest zrozumiałe. To znaczy, że starania o dziecko będą trudniejsze. Ale nie można stawiać znaku równości między niepłodnością, a bezpłodnością. Bezpłodność oznacza niemożność poczęcia dziecka – definitywną i niezmienną.

Niepłodność to tylko stan, który może być spowodowany wieloma czynnikami, ale co najważniejsze – jest odwracalny. Z niepłodnością można na wiele sposobów walczyć – i wygrać. Starania może będą trudniejsze, będzie więcej leków, badań… ale bardzo prawdopodobne, że w końcu się uda.

Definicja niepłodności – kiedy do lekarza?

Po kilku miesiącach nieudanych starań, mimo zrozumiałej frustracji, jeszcze nie ma mowy o niepłodności. Kiedy zatem zacząć się niepokoić? Według definicji i pewnych przyjętych standardów, można o niej mówić w przypadku kobiet poniżej 30. roku życia po roku regularnego współżycia bez zabezpieczenia. Jeśli kobieta ma pomiędzy 30 a 40 lat, zalecane jest szybsze zgłoszenie się do lekarza – nawet po pół roku.

„Regularne” współżycie rozumiane jest jako seks 3-4 razy w tygodniu. Jak widać, niepokój powinny wzbudzić bezskuteczne starania przeciągające się nawet przez 12 miesięcy. W takiej sytuacji należy udać się do lekarza, by rozpocząć diagnostykę – poszukiwanie przyczyn, a następnie – leczenie.

To nie wyrok!

Niepłodność  da się wyleczyć. W niektórych przypadkach jest to relatywnie proste – wystarczy wyregulować cykl lub wyleczyć dolegliwość powodującą problemy z zajściem w ciąży. W innych wymagane będzie poddanie się zabiegowi. Ostateczność to zwykle inseminacja i, na końcu, procedura zapłodnienia pozaustrojowego, czyli in vitro. Niestety, niepłodność to w naszych czasach coraz powszechniejszy problem, dlatego coraz więcej par jest zmuszonych do szukania pomocy.

Historia Ani – nie można się poddawać!

Takich historii jest masa. Na forach internetowych, grupach w portalach społecznościowych kobiety wspierają się, wymieniają doświadczeniami, podpowiadają rozwiązania, polecają dobrych specjalistów, dobre kliniki. Taka społeczność – osób z tym samym problemem – potrafi podnieść na duchu.  Jedną z takich osób jest Ania.

Staraliśmy się o dziecko prawie dwa lata. Najpierw niecały rok samodzielnie około 9 miesięcy, a potem podręcznikowo – do lekarza. Było ciężko, no nie będę mówić, że nie. Co się działo? Hormony, zaburzenia owulacji, nieregularne cykle, to brak owulacji… Poroniłam dwa razy. Już w pewnym momencie myślę, że może to wszystko bez sensu jest, że tyle wysiłku i na nic. Miałam takie momenty, nawet sporo. Oczywiście, że rozmawiałam z innymi kobietami, które miały podobne problemy. I to pomagało bardzo, pewnie. Na forach jest dużo wsparcia, dużo informacji. Potem kiedy się udało sama podnosiłam na duchu inne dziewczyny. Trzeba walczyć, walczyć do końca. Nie poddawać się, wierzyć.

In vitro – ostatnia deska ratunku

W przypadku osób, które leczą się już jakiś czas, jednak niestety – bezskutecznie – zostaje zapłodnienie pozaustrojowe, które, choć czasem uważane za „klasyczny” sposób na niepłodność, jest tak naprawdę ostatnią deską ratunku. Ostatnią metodą, po którą sięga się w przypadku niepłodności. In vitro wykonuje się wtedy, gdy wszystko inne zawiedzie. Daje wtedy nową szansę parom, w przypadku których dotychczasowe leczenie nie przyniosło żadnych rezultatów.

Przyczyny niepłodności

Przyczyny niepłodności mogą być bardzo różne. Dobra diagnostyka jest wobec tego kluczowa, jeśli leczenie ma być skuteczne. Co może wywoływać problemy z zajściem w ciążę?

• Endometrioza
• Zaburzenia dotyczące męskiego nasienia 
• Zaburzenia owulacji
• Zespół policystycznych jajników (PCOS)
• Niedrożność jajowodów
• Mięśniaki macicy
• Choroby szyjki macicy
• Wady jamy macicy
• Niepłodność idiopatyczna (o niezidentyfikowanym podłożu)