Staraniowy.pl

Różnorakie problemy na poziomie jajowodów mogą być powodem trudności z zajściem w ciążę. Jakie konkretne nieprawidłowości w obrębie jajowodów utrudniają poczęcie dziecka? W jaki sposób diagnozuje się je i leczy?

Czynnik jajowodowy

Zmiany w obrębie jajowodów mogą powodować tzw. niepłodność jajowodową. Istnieje wiele chorób i nieprawidłowości, które mogą w konsekwencji wywoływać ten stan. Najczęściej skutkiem jest niedrożność jajowodu, co utrudnia lub blokuje możliwość kontaktu plemnika z komórką jajową. Jakie problemy mogą skutkować niepłodnością jajowodową?

• endometrioza  jajników – pojawia się, gdy komórki błony śluzowej macicy przemieszczą się do jajnika. Wszczepy lub torbiele usuwa się, głównie laparoskopowo;
• wodniaki – powstają często jako powikłanie po zapaleniu przydatków, innych infekcji lub w wyniku endometriozy. Są to podłużne rozszerzenia jajowodu i utrudniają zajście w ciążę lub też
  – donoszenie jej;
•  zrosty – powstałe w wyniku gojenia (np. po zabiegu operacyjnym), kiedy tkanki połączą się nieprawidłowo. Zrosty w jajowodzie mogą go zwężać, a nawet całkowicie zablokować;
•  guzkowe zapalenie cieśni macicy – inaczej uchyłkowatość jajowodu
• polipy, torbiele jajników.

Najpierw diagnostyka

Jeśli lekarz podejrzewa, że problemy z zajściem w ciążę wynikają z czynnika jajowodowego, najpierw kluczowa jest odpowiednia diagnostyka i rozpoznanie, gdzie leży przyczyna. Istnieje kilka pomocnych metod diagnostycznych wykorzystywanych w takich przypadkach.

•  histerosalpingografia (HSG) – badanie radiologiczne wykonywane w celu stwierdzenia nieprawidłowości w budowie macicy i jajowodów. Bardzo często wykonuje się je jako pierwsze w przypadku podejrzenia niedrożności jajowodów. W czasie HCG używany jest specjalny środek cieniujący (kontrastujący), dzięki któremu zobaczyć można wszelkie „zaburzenia” w przepływie jajowodu. Podczas badania wykonywane są zdjęcia lun film. Niestety, HCG nie jest najprzyjemniejszym badaniem – jest to bowiem procedura inwazyjna mogąca wywoływać ból. Czasem stosuje się więc znieczulenie miejscowe lub nawet ogólne;

• laparoskopia – jest to procedura zarówno diagnostyczna, jak i zabiegowa. Polega na wykonanie niewielkiego cięcia w pępku i wprowadzeniu laparoskopu, który, dzięki wyposażeniu w kamerkę, umożliwia obserwację narządów;

• histerosalpingosonografia (HyCoSy) – to metoda która łączy opisane wyżej HSG z przezpochwowym USG. W HyCoSy nie wykorzystuje się (jak w HSG) promieniowania rentgenowskiego, jest to także metoda mniej inwazyjna. Do pochwy wprowadzany jest cewnik oraz podawany kontrast. To, co dzieje się po jego aplikacji, lekarz obserwuje za pomocą USG.

Później leczenie

Leczenie niepłodności sprowadza się do leczenia źródła problemu. Zwykle wykonywany jest zabieg chirurgiczny bądź też laparoskopowy. Mają one na celu usunięcie „przeszkody” blokującej drożność jajowodów. W niektórych przypadkach rekomenduje się natomiast metody wspomaganego rozrodu.