Staraniowy.pl

HPV – wirus brodawczaka ludzkiego, kojarzy się najczęściej z nowotworem szyjki macicy, który wywołuje. Tymczasem rakogenna odmiana wirusa to tylko jedna z możliwych postaci, a wszystkich istnieje około stu. Mało kto zdaje sobie sprawę, że niebezpieczny wirus częściej wybiera mężczyzn, niż kobiety.

Wirus niejedno ma imię

Wirus brodawczaka ludzkiego może się objawiać na wiele sposobów. W postaci łagodnych zmian brodawkowych na skórze, kłykcin kończystych czy właśnie nowotworów złośliwych (szyjki macicy, ale także pochwy, sromu, jamy ustnej, głowy, szyi, zaś u mężczyzn – prącia lub odbytu). Wirus ten przenosi się bardzo łatwo i stosunkowo szybko. W przypadku kobiet ryzyko jego nabycia rozpoczyna się w momencie pierwszego kontaktu seksualnego. Warto zauważyć, że pełnej ochrony przed wirusem nie zapewnia nawet stosowanie prezerwatyw. Większość zakażeń ustępuje samoczynnie w okresie od 6 miesięcy do około roku, zaś tylko niektóre przeradzają się w nowotwór. A jak jest w przypadku mężczyzn? Okazuje się, że aż co drugi mężczyzna może być nosicielem groźnego wirusa. Ponadto każdego roku około 6 proc. mężczyzn zaraża się jego szczególnie groźną odmianą – HPV 16, która razem z innym typem – HPV 18 są zaliczane do wirusów szczególnego ryzyka (czyli wywołujących nowotwór szyjki macicy u kobiet). Z uwagi na to, że do zakażenia dochodzi drogą płciową, statystyki dotyczące mężczyzn w dużym stopniu odnoszą się także do ich partnerek.

Wirus HPV u mężczyzn

A jednak warto zauważyć, że to właśnie panów wirus atakuje częściej. Winny jest temu słabszy układ odpornościowy mężczyzny. Przeciętny wiek zakażenia to okres pomiędzy 18. i 24. rokiem życia. Najczęstszym efektem kontaktu z wirusem jest powstanie brodawek układu moczowo-płciowego. Zmiany te nie są bolesne, ale wyglądają dość nieprzyjemnie i zwykle występują w grupach. Są wypukłe lub kalafiorowate, czasami jednak bywają płaskie. Mogą pojawić się na powierzchni moszny, penisa, na udach oraz w okolicach odbytu. Brodawek niestety trudno się pozbyć – same nie znikną i jedynym wyjściem jest ich usunięcie. Zabieg polega na ich wymrażaniu bądź wycinaniu, ale nie gwarantuje, że naroślą nie pojawią się ponownie. Więcej nawet – usunięcie ich z powierzchni skóry nie jest jednoznaczne z tym, że mężczyzna pozbywa się samego wirusa. Takie brodawki nie powodują jednak szkód w organizmie zarażonego. Niestety, to tylko jedno oblicze wirusa. Znacznie poważniejszym jest rozwój nowotworu odbytu lub prącia.

HPV u mężczyzn – może być groźny

Z danych WHO wynika, że aż 90 proc. przypadków raka odbytu, 40 proc. raka prącia oraz 12 proc. raka gardła może być efektem kontaktu z HPV. Czym się objawia? W pierwszym przypadku to przede wszystkim ból, świąd oraz krwawienie z odbytu, zaburzenia w pracy jelit, a także powiększenie węzłów chłonnych w okolicach odbytu i pachwin. Zaniepokoić może ponadto zmiana kształtu stolca. Niestety, bywa i tak, że objawy się nie pojawiają i wczesne rozpoczęcie leczenia nie jest możliwe. W przypadku raka prącia mężczyzna może zaobserwować zmianę grubości skóry, jej koloru oraz zgrubienie prącia. Z czasem na prąciu pojawiają się narośle i rany, które mogą boleć i krwawić. Ponadto z prącia może wydzielać się wydzielina białego lub zielonkawego koloru. Penis niekiedy piecze i swędzi podczas oddawania moczu, zaś ujście cewki moczowej zaczerwienia się i puchnie. Aż do czasu znacznego zaawansowania choroby, jej przebieg może być bezobjawowy. Wprawdzie opisane wyżej objawy nie muszą koniecznie sugerować nowotworu – mogą być symptomem choroby wenerycznej. Warto jednak zauważyć, że nieleczone, infekcje tego typu mogą mieć bardzo poważne konsekwencje w przyszłości, jak np. niepłodność. W przypadku raka gardła pojawiają się zmiany na migdałkach, w samej jamie ustnej i na języku, czyli w miejscach, w których występuje delikatna śluzówka (jak w przypadku szyjki macicy). Ponadto, z badań wynika, że infekcja wirusem HPV mocno zwiększa ryzyko zachorowania na raka płuc.

Jak się chronić?

Oczywiście najlepszą ochroną przed wspomnianymi powikłaniami będzie czynne zapobieganie ewentualnemu atakowi HPV. Najprostszą metodą jest utrzymywanie kontaktów seksualnych tylko z jedną partnerką. Osoby nie będące w stałych związkach powinny pamiętać o zabezpieczaniu się za pomocą prezerwatywy, choć jak już zostało wspomniane, także i ona nie daje gwarancji bezpieczeństwa. Ostatnią więc drogą, i prawdopodobnie najskuteczniejszą, jest zdecydowanie się na szczepionkę przeciwko wirusowi. Taka szczepionka osiągnie najlepsze rezultaty wtedy, kiedy zostanie zaaplikowana chłopcu jeszcze przed rozpoczęciem aktywności seksualnej. Warto jednak szczepić się także w późniejszym wieku. Nawet jeśli mężczyzna wcześniej zetknie się z wirusem, może uchronić się przed inną, groźniejszą odmianą. Warto jednak zaznaczyć, że szczepienie nie zmienia przebiegu nabytej już infekcji, dlatego też szczepionka nie jest w żaden sposób skuteczna w walce z rozwijającym się nowotworem.