Staraniowy.pl

Ostatnie dwa lata to prawdziwe wyzwanie dla naszego psychicznego dobrostanu. Wiele osób przeżywało psychiczne kryzysy w najgorszych momentach pandemii, ciężko poradzić sobie z napięciem. Teraz wszystko znów stoi na głowie w obliczu agresji na Ukrainę – naszego sąsiada. Jak radzić sobie z tymi wszystkimi emocjami – szczególnie, jeśli aktualnie staramy się o dziecko?

Wydarzenia w Ukrainie to kryzys, który chyba nikogo nie pozostawił obojętnym. Szczególnie, że działania wojenne toczą się tak blisko nas, a Ukraińcy to naród bardzo nam bliski, który jeszcze przed lutym tego roku stanowił sporą mniejszość w naszym kraju. Wielu z nas ma znajomych, przyjaciół czy współpracowników
z Ukrainy.

Wojna tocząca się tak blisko nas może wywoływać bardzo różne emocje  i prowokować najróżniejsze emocje. Absolutnie normalne jest odczuwanie ogromnego lęku, strachu, smutku, gniewu, bezradności czy stresu. Reakcje mogą być bardzo skrajne, obejmować nawet obojętność czy poczucie winy. Ciężko przewidzieć i kontrolować to, co odczuwamy w związku z tak bezprecedensowym w najnowszej historii naszej części świata, a do tego brutalnym i bezsensownym wydarzeniem.

Przede wszystkim – ogromny strach

Strach to emocja wynikająca z czegoś realnego, z rzeczywistego zagrożenia, które nas dotyczy, ma źródło w okolicznościach, w sytuacji zewnętrznej. Jest reakcją naszego organizmu, która ma mieć w pewnym sensie pozytywne znaczenie – przygotowuje nas do działania. Z kolei lęk to to, co przeżywamy wewnątrz, a co tak naprawdę nam nie zagraża, dotyczy sytuacji wyobrażonych, czasem wręcz irracjonalnych, które nie mają miejsca. Lęk może paraliżować.

W sytuacji wojny za naszą wschodnią granicą odczuwanie takich emocji jest czymś, czego w wielu przypadkach nie da się uniknąć. Osoby, które w tym momencie starają się o dziecko z pewnością przeżywają to jeszcze inaczej – zastanawiają się, co będzie dalej, czy odłożyć starania, jak próbować zajść w ciążę kiedy na każdym kroku towarzyszy nam napięcie i stres… .

Jak sobie z tym poradzić?

Jak poradzić sobie z negatywnymi emocjami? Oto kilka podpowiedzi!

• Ograniczenie wiadomości

Jeśli czytanie wiadomości, oglądanie szczegółów w telewizji czy internecie sprawia, że ogarnia nas coraz większy lęk, warto ograniczyć dopływ informacji. Można być na bieżąco i śledzić to, co się dzieje, ale trzeba dopasować poziom zaangażowania w przekaz medialny do swoich obecnych możliwości udźwignięcia go. Dla każdego ten poziom będzie inny.

• Danie ujścia emocjom

Tłumienie emocji czy ich bagatelizowanie nie jest nigdy dobrą strategią. Warto je nazywać i dać sobie przestrzeń na ich przeżywanie, choćby na wypłakanie się lub szczerą rozmowę z kimś bliskim, kto zrozumie co przeżywamy. Wmawianie sobie, że nic się nie dzieje, tłamszenie wszystkiego przyniesie nam na dłuższą metę negatywne skutki.

• Techniki wyciszenia i relaksacji

Wielu osobom ukojenie mogą przynieść techniki wyciszenia. Podstawowa to praca z oddechem, ale można także spróbować medytacji lub relaksacji dla początkujących – takich treści warto szukać w serwisach jak Youtube czy Spotify. Można jednak postawić też na dobrze znane sobie metody na uspokojenie, ale znaleźć czas na to, by z nich regularnie korzystać i nie zapominać o codziennej chwili dla siebie.

• Nierezygnowanie z życia

Czasem fakt, że nasze życie toczy się dalej, że mamy czas na normalne rozrywki, na śmiech, na przyjemności podczas gdy u naszych sąsiadów dzieją się niewyobrażalne tragedie powoduje u nas poczucie winy. Trzeba sobie racjonalnie wytłumaczyć, że nie ma sensu rezygnowanie z życia, a jednocześnie, że nie oznacza to, że jesteśmy nieczuli. Warto pozwolić sobie na normalne przeżywanie codzienności, w tym – na doświadczanie tego, co nas cieszy. Jeśli chcemy mądrze pomagać, musimy najpierw zadbać o siebie, by być do niej zdolnymi. Rezygnując z życia i okopując się w żalu, w paraliżującym lęku, nie będziemy prawdopodobnie w stanie nieść pomocy. Rozproszenie swojej uwagi w sytuacji tak ciągłego napięcia podziała zdecydowanie na naszą korzyść.

• Zwrócenie się po wsparcie psychologiczne

Nie zawsze jesteśmy sobie w stanie samodzielnie poradzić z napięciem i negatywnymi emocjami, które nas zalewają. W takiej sytuacji warto pomyśleć o poszukaniu pomocy u specjalisty i doraźnym wsparciu psychologicznym.

Odłożyć starania?

To pytanie, na które należy odpowiedzieć sobie samodzielnie. Z jednej strony czas ogromnego napięcia, stresu i lęku nie jest z pewnością wymarzony na podjęcie prób zajścia w ciążę, a stres to ogromny wróg płodności. Z drugiej strony nie wiemy, ile jeszcze to potrwa, na jak długo ewentualnie zawiesić starania i czy… ma to w ogóle sens, skoro jedną z rad na poradzenie sobie z całą sytuacją jest powrót do normalności i „zwykłego”, na ile to możliwe, codziennego życia. Tu nie ma dobrych czy złych odpowiedzi, przede wszystkim warto jednak podjąć decyzję w zgodzie ze sobą i mając na uwadze swój aktualny stan psychiczny.