Staraniowy.pl

Zmagasz się z depresją? Możesz mieć problemy z zajściem w ciążę! Przeczytaj koniecznie.

Starania o dziecko a depresja

Zależność między tymi pojęcia wydaje się prosta – przedłużające się, nieskuteczne starania o dziecko mogą prowadzić do stanów depresyjnych. Notoryczne obniżenie nastroju, głęboki smutek i melancholia, ciągłe skupienie na jednym zadaniu, którego nie udaje się zrealizować. A w efekcie – brak motywacji do życia i pracy, poczucie braku sensu i beznadziei, apatia i nieprzejawianie troski o zdrowie. Stąd już prosta droga do depresji, która – nieleczona może mieć naprawdę poważne konsekwencje.

Dlatego szukając przyczyn niepłodności w swoim ciele, nie można zapominać o psychice, która odgrywa naprawdę niemałą rolę w tym całym przedsięwzięciu. Jest równie ważna, a w niektórych przypadkach – wręcz najważniejsza! Bo kiedy fizjologicznych przyczyn niepłodności nie udaje się znaleźć może się okazać, że to właśnie kondycja psychiczna przyszłej mamy – nadszarpnięta miesiącami starań – stoi na drodze do upragnionego szczęścia.

Depresja a starania o dziecko

A jednak zależności jest więcej. Bo depresja, z którą zmaga się kobieta (podkreślmy – niezwiązana z jej macierzyńskimi planami) może wydatnie wpłynąć na jej zdolność do zapłodnienia. I nie chodzi tutaj wcale o środki farmakologiczne, które kobieta przyjmuje w związku ze swoją chorobą. Bo z badań dobitnie wynika, że kobiety zmagające się z depresją doświadczają trudności z poczęciem dziecka bez względu na to, czy przyjmują leki psychotropowe czy też nie. Więcej nawet – badacze ryzykują stwierdzenie, że stosowanie leków psychotropowych nie przeszkadza w zajściu w ciążę. Zapłodnieniu nie sprzyja sama choroba, a dokładnie umiarkowane i silne symptomy depresji.

Jak można wytłumaczyć ten związek? Jak dotąd nie udowodniono, by którykolwiek z rodzajów depresji był bezpośrednim powodem niepłodności. Dostępne badania sugerują jednak, że depresja częściej występuje u osób, które zmagają się także z innymi chorobami, niesprzyjającymi płodności, jak np. cukrzyca, niedoczynność tarczycy czy PCOS. To nie wszystko. Jak zostało wspomniane wyżej, jednym z objawów depresji jest brak troski o własne zdrowie – zaniedbywanie diety, brak aktywności fizycznej. Stąd już prosta droga do poważnych zaburzeń gospodarki hormonalnej, której prawidłowe funkcjonowanie jest przecież fundamentem starań o dziecko.

A jednak się udało!

Czy ciąża u kobiety zmagającej się z depresją jest niemożliwa? Jeśli nie współistnieją z nią żadne, wyżej wymienione choroby czy stany – możliwa. Na pewno trudniejsza do uzyskania z uwagi na ciągły stres i napięcie, ale przy dobrych wynikach badań organizmowi może się udać „zapanować” nad psychiką. Warto jednak podkreślić, że to nie jest dobra kolejność. Bo ciąża nie wyleczy depresji – zwłaszcza jeśli choroba nie była spowodowana trudnościami z zapłodnieniem.

Nie wyleczy, a co więcej – może nasilić jej objawy! Nawet, jeśli kobieta chciała zostać matką i teoretycznie cieszy się z tego stanu. Bo depresja to choroba nieprzewidywalna, na którą wielkie – zwłaszcza nagłe – zmiany mogą mieć bardzo nieoczekiwany wpływ. To dlatego tak ważne jest, by nie traktować ciąży jak lekarstwo na depresję – nawet jeśli pomoże, to tylko „doraźnie”. Po chwilowej euforii może nadejść zdecydowane obniżenie nastroju i pogorszenie kondycji psychicznej, co z pewnością nie będzie miało korzystnego wpływu na przebieg ciąży. Problemy i tutaj się nie kończą, bo jeśli kobieta nie leczy się z powodu depresji, istnieje duże ryzyko, że po porodzie będzie zmagała się z depresją poporodową.

Leczenie depresji nie zmniejsza szansy na ciążę!

To dlatego tak ważne jest, by nie lekceważyć objawów depresji – nigdy, a już na pewno, starając się o dziecko. Wiele osób obawia się zwrócić do specjalisty z uwagi na ewentualną konieczność leczenia farmakologicznego. To prawda – w większości przypadków jest ono zalecane, ale jak już pisaliśmy wyżej – leczenie depresji nie zmniejsza szansy na ciążę! Wręcz przeciwnie – zdecydowanie ją poprawia. Zwłaszcza w połączeniu z dobrze dobraną psychoterapią (np. terapia indywidualna, grupowa, terapia wykorzystująca praca z ciałem).

Oczywiście środki wykorzystywane w depresji mogą mieć skutki uboczne, jak np. spadek libido, zaburzenia miesiączkowania czy zaburzenia owulacji, ale tego rodzaju objawy zawsze należy zgłaszać lekarzowi. Obecnie mamy do dyspozycji tak szerokie spektrum leków, że specjalista jest w stanie zaproponować inny środek o podobnym działaniu, który nie będzie wykazywał negatywnego wpływu na organizm.