Staraniowy.pl

Jeszcze do niedawna kontrowersje budził fakt, że wybrany w zeszłym roku rząd zapowiedział zakończenie finansowania programu in vitro z budżetu państwa. Okazuje się jednak, że to niekoniecznie koniec prób ograniczenia Polakom dostępu do procedury sztucznego zapłodnienia.

Prawo nie działa wstecz? A jednak

Program Leczenia Niepłodności Metodą Zapłodnienia Pozaustrojowego znany jako rządowy program in vitro rozpoczął się 1 lipca 2013 r. i zgodnie z początkowymi planami miał się zakończyć 30 czerwca 2016 r. Poprzedni rząd, ustępując ze stanowiska, postanowił jednak wydłużyć czas jego trwania o kolejne 3,5 roku (do 31 grudnia 2019 r.) Tym samym rządzący chcieli uprzedzić kroki wkraczającej na arenę polityczną ekipy, której podejście do kwestii in vitro jest powszechnie znane – nie ma wątpliwości, że nie pozwoliłaby ona na wydłużenie finansowania sztucznego zapłodnienia z budżetu państwa.

Trudno się dziwić, że działanie to nie spotkało się z aprobatą nowego rządu, mało kto jednak spodziewał się, że nowy minister zdrowia podejmie tak radykalne kroki – na posiedzeniu sejmowej komisji zdrowia Konstanty Radziwiłł, przedstawiając plany swojego resortu na nadchodzący czas zapowiedział, że program wydłużony przez ustępujący rząd zakończy się we wstępnie planowanym terminie, czyli – w połowie 2016 roku. Więcej na temat motywów decyzji ministra przeczytacie tutaj.

Legalne czy nie?

Mimo, że minister zapowiedział zablokowanie źródła pieniędzy na fundowanie procedury in vitro, podkreślił, że nadal „pozostaje ona legalna”, co spotkało się z wieloma głosami krytyki. Dla zdecydowanej większości społeczeństwa nigdy bowiem nie było wątpliwości co do „legalności” sztucznego zapłodnienia i obywatele nie potrzebują zielonego światła od ministra zdrowia, by zdecydować o zastosowaniu in vitro we własnym przypadku. No właśnie, czy aby na pewno?

Jak się okazuje, także i ta kwestia może niedługo stanąć pod znakiem zapytania. Podczas konferencji prasowej z 9 czerwca prowadzonej przez PO pod znamiennym hasłem: „Koniec in vitro w Polsce” były minister zdrowia Bartosz Arłukowicz zasiał w starających się o dziecko za pomocą sztucznego zapłodnienia ziarenko wątpliwości. – Dostrzegam realne zagrożenie, że po likwidacji programu in vitro kolejnym krokiem rządzących będzie zmiana ustawy, która ograniczy bądź zabroni w ogóle funkcjonowania in vitro w Polsce – trudno się dziwić, że słowa te odbiły się w całym kraju szerokim echem.

Koniec in vitro w Polsce?

W kwestii in vitro wypowiedział się obecny na konferencji prezydent Europejskiego Towarzystwa Rozrodu Człowieka i Embriologii (ESHRE), prof. Juha Tapanainen. Jak zauważył, sytuacja w Polsce zaskoczyła zarówno europejskich, jak i światowych ekspertów w dziedzinie in vitro. – Jakość usług medycznych w zakresie in vitro jest w Polsce na bardzo wysokim poziomie, jeśli porównać ją z sytuacją w Europie. Dlatego byłoby ogromną szkodą, jeśli ten poziom jakości, ten poziom technologii osiągnięty w Polsce, zostałby zmarnowany – wypowiedź ta wyraźnie sugeruje, że status in vitro w Polsce nie jest bezpieczny.

O tym, że sytuacja sztucznego zapłodnienia w naszym kraju może być poważnie zagrożona świadczą też poniekąd słowa dyrektora włoskiego Stowarzyszenia Medycyny Reprodukcyjnej, prof. Luca Gianaroli, który porównał nasz przypadek do włoskiego – zauważył, że w 2004 r. we Włoszech wprowadzono niezwykle restrykcyjną ustawę dotyczącą in vitro, a sytuacja mająca miejsce w Polsce powoli zbliża się właśnie do tej, we Włoszech.
——–
Czy mamy się czego bać? Czy rządzący rzeczywiście planują wprowadzenie zakazu in vitro w naszym kraju? Na to pytanie jak na razie nie ma jednej odpowiedzi. Pewnym jednak jest, że jeśli tak się stanie – dowiemy się o tym nagle i bez „zbędnych ceregieli”. Z dnia na dzień tysiące par pokładających nadzieję na upragnione rodzicielstwo w zapłodnieniu pozaustrojowym dowie się, że ich marzenia nigdy nie będą mogły się ziścić. Przynajmniej nie w naszym kraju.