Myślę, że w sytuacji, kiedy starania trwają długo - dłużej niz powinny, męskie leki przed ojcostwem zupełnie znikają. Pojawiają się na ich miejsce męskie lęki przed bezdzietnością. Wiadomo przecież, że facet powinien posadzić drezwo, wybudować dom i spłodzić potomka. Dlatego tym tatusiom, których lęki ograniczają się wyłącznie do tego, czy podołają w roli ojców, ini z pewnością by pozazdrościli ;)

Mój mąż też się bał. Chyba bardziej niż ja!:) Ale kiedy maluszek przyszedł na świat wszystkie lęki minęły jak ręką odjął! Rodzicielstwo zmienia ludzi :) Teraz kiedy staramy się o drugie, już się nie boi. Na razie sukcesów brak, ale pierwsza pociecha - jej obecność nas motywuje. Damy radę!:) Pozdrawiam z Wisły!